De wereld, die in en om ons leeft. Ze lijkt zo vanzelfsprekend, zo gewoon. Meer dan eens lopen we de kunststukjes mis die zij ons probeert te tonen.

Levenskunst is voor mij het leven zo diep mogelijk ondergaan. Elk moment opnieuw. Je blik wordt langzaam helderder.

Herfstlicht valt zacht door het stof op de vensterbank. Duingras recht zijn rug onaflatend onder een stevige duinwind. Zie je het?

Alleen jijzelf bent in staat jouw leven in de ogen te kijken. Ik probeer slechts te verwoorden wat ik in haar spiegeling ontwaar.

Laat je verwonderen, wil ik maar zeggen. Vertrouw. Houd hoop. Vroeg of laat komen we aan waar we ons altijd al naar toe bewogen.

~Covertekst van 'Het Vluchtige Voorbij'