So many stories
Butterflies
like drones fly by
Alone and caught
in yours
The dream is mine
How does one
accept it all
When in the end
there seems to be
little to find
Yet we behave
in the shadows
as we do in the light
A gem
uneven in its cuts
yet even in its color
Heb je ooit een droom gehad
een die zo echt leek
dat je vergat
dat je sliep
Ben je ooit
zo van het Pad geweest
dat je twijfelde aan de
grond onder je voeten
Hoe vind je de
schat van het leven
als je er zelf op staat
om verder te kijken
dan de horizon
Het verleden
is altijd
waar de toekomst
nog niet is
En ik blijf hangen
achter de doorns
van een rozenstruik
Wellicht zie ik
niet net als jij
maar immer eye to eye
Als sterren stralen
in de nacht
dan weet ik
dat er over woorden
lotuspoeder
niet veel te zeggen valt
Zie geen kwaad
en hoor het niet
Schuimkoppen tieren welig
op open zee
De golven plezieren
daar ben ik echter niet zo van
Mijn zetel zou
in de verste verte
niet passen
Rest een schrijver
een nieuw inktpatroon
Grijnzend in dit tranendal
dit komisch bestaan
Kinderen van de zon
Ja, allicht
Ik knik en doe mijn ogen dicht
De bloem draagt
wat de bij haalt
en brengt dat weer
tot jou en mij
Schuift de regen
verhuld
Dat de wolk huilt
De zon, schreeuwend en brandend
En tot bedaren
zucht je de jaren
Ik leef maar
achter de schermen
als een Regenboog
voor eeuwig met je mee
In cosmic hibernation
we lay ourselves down
as we did in the fields
of dreams
A body supple
mind made of steel
The how and why
just my Achilles' heel
Harvesting information
we are spacetime travellers
holding the wheel